අපි අපේ නම්..!!

හම්මේ............ මාස 2 1/2ට පස්සේ ඔන්න ආයෙත් ආවෝ................. ^_^ (කොච්චර දවසකටද දන්නෑ ඇ) බ්ලොග් එකට ආවෙත් නෑ,අනිත් බ්ලොග් කියෙව්වෙ නැති එකටත් සමාවෙන්නෝනි, ඒ ගැන කීප දෙනෙක්ම අහලා තිබ්බා,නම් වශයෙන් කියන්න බෑ,එක නමක් හරි මගඇරුනොත් ඒම බැනුම් අහන්නත්  වෙයි.. හරි දැන් පෝස්ට් එකට, 

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

මේ මෝඩයෝ... මොකක්ද කිව්වෙ? ඔයා තරහින් වගේ ඒක ඇහුවේ මූණත් රතු කරගෙනම.. ඒක හරි ලස්සනයි හැබැයි.., කොහොම ඔය විදියට බලන්න පුරුදු වෙලාද මන්දා, ඇස් දෙකත් කරකවලා, ඇස් පිල්ලම් ගහන්නෙවත් නැතිව බලන් ඉන්න විදියට බයත් හිතෙනවා හැබැයි පුදුම තරම් ආදරේ හිතෙනවා, මට නම් හිතෙන්නෙම  ඔයා මගේ ජීවිතේ ඇතුළටම එබිකම් කරනවා කියලා ඔය බැල්මෙන්ම.. නැහ්, මම මේ කියන්න හැදුවේ ඇවිද්දා ඇති නේද? කකුල් දෙකත් රිදෙනවා දැන්නම්.. හහ්, මගේ එක්ක ඉන්නවා නම් ඇවිදින්න වෙයි ඔයාට මීටත් වඩා, හොදද කොළඹ නෝනා.. මේ ඔය කොළඹ කතාව කියාගෙන එන්න එපා හරිද.. මමත් තරහින්ම කිව්වා.. ඔයාට නම් හිනා, මම කොළඹ තමයි, ඒ වුනාට චාරයක් නැතුව හැදිච්ච සංකර කෙල්ලේක නෙවෙයි හරිද, අපෝ හරි හරි.. මොකද ඉතින් තද වෙලා... ඒක කියන ගමන් ඔයා සද්දෙට හිනා වෙනවා... හ්ම්, හරි දැන් අපි කොහෙද යන්නෙ මේ, ඇයි දැන් ඔයාම නේද කිව්වෙ ඇවිදින්න එක්ක යන්න කියලා ඔයාව, ම්ම් ඔව්.. කිව්වා.. ඉතින් මේ ඇවිදිනවා තමයි, දැන් එනවා යන්න ඔතනට වෙලා හති අරින්නෙ නැතිව, මම ඇස් දෙකත් ලොකු කරන්ම ඔයා දිහා බලන් හිටියේ ඉල්ලන් කෑවා නේද කියලා හිතාගෙනම වගේ.. කෝම වුනත් තවත් තරහා ගස්සනවට වැඩිය නැගිටලා යන එක හොදයි, 

        මම නැගිටලා දුවන් ඇවිත් අතේ එල්ලිලා ඔයාගේ මූණ දිහා බැලුවා, මොකෝ..?? ඔයා ඇහුවේ නිකම් ගහගන්න වගේ.. හිනා වෙලාම අතත් අල්ලන්  මම අඩි කීපයක් ඉස්සරහට ගියේ ඔයාගේ ලොකු අතට හිරවෙච්ච මගේ අත තවත් හිර කරගන්න ගමන්මයි.. මැරෙනකම්ම ඔයාගේ අත් දෙකට හිරවෙලා ඉන්න පුළුවන් වෙයි නේද මට.., නානාප්‍රකාර දේවල් හිත හිත තව තව ඒවා කියව කියව අපි පැය 4කට වඩා ඇවිදින්න ඇති, මගේ කරච්චලේ අහලා ඇතිම වෙලාද කොහෙද ඔයා කිව්වෙ දැන්වත් ඔය කියවිල්ල නවත්තනවා කියලා, මම තව ටිකක් තුරුල් වෙලා කියවන්න ගත්තේ තව තරහා ගස්සන්නමයි.. ඔයා මගේ මූණ දිහා බැලුවේ මේකිට කියලා වැඩක් නෑ කියන්න වගේ.. තරහා ගියාම හිනා වෙන එක තමයි මම ආසම ඔයාගේ.. 

ඒ මේ?(මම ඇහුවා) ඔය මගේ දිහා බැලුවේ නිකම් ඒ සරේ මොකද කියලා අහන්න වගේ, කවදා හරි අපි බැන්ඳාම අපේ ළමයි ඔයා වගේ වෙන්න ඕනි.. (මම කීවේ හීන මවන ගමන්මයි) ඒ කිව්වේ? නෑ ඔයා සුදුයි ලස්සනයිනේ, ඉතින් ළමයි තාත්තා වගේ වුනාම එයාලත් ඔයා වගේ ලස්සන වෙයිනෙ, (ඔයා රවලා වගේ මගෙ මූණ දිහා බැලුවේ) මම තව ටිකක් ඇස චූටි කරලා ඔයාගේ මූණට එබුනා,ඊ ලගට ඔයා මොනවද කියන්නෙ බලන්න, ම්ම්,, නැ නැ, ළමයි ඔයා වගේ වෙන්න ඕනි, ගතිගුණ මගේ වගේ වුනාම ඇති  ... ඇයි? හැයි නෙවෙයි, මගේ පෙනුම ඇවිල්ලා ඔයාගේ ගතිගුණ ආවොත් එහෙම ළමයිනුත් කියවන්න ගනී, ඊට පස්සෙ ඔයාගෙයි එයාලගෙයි සේරගෙම කරච්චලේ අහන් ඉන්න වෙන්නෙ අහිංසක මටනේ, (ඔයා මට නෝන්ඩියට වගේ එහෙම කියන ගමන් හිනා වෙනවා) මම හයියෙන් පාරක් ඔයාට ගහලා තල්ලු කරලා දැම්මා, ඔයා ආයෙත් මාව ලගට ඇදලා ගත්තේ මෙන්න මෙහෙට එනවා කියන ගමන්මයි... 

වෙලාව ගියා තේරුණේම නෑ, අපි කියව කියව අපේ ගෙදර ළඟටම ආවා,තේ එකක් එහෙම බීලා, අම්මයි තාත්තයි එක්ක කතා කරලා ඔයා යන්න හදන්නෙ, එක තත්පරේකට හැමදේම නතර වුනා වගේ, ඒ කියන්නෙ දැන් ඔයා යනවා, ආයේ තව දවස් දෙක තුනකින් දකිනකල් මට ඔයාව දකින්න වෙන්නෙ නෑ,බොළඳකම නෙවෙයි,ඒත් ඇස්වලට නොදැනිම කඳුලු පිරීගෙන ආවේ හෙට නැතිනම් අනිද්දා දවසක හම්බවෙනකම් ඔය අතේ එල්ලිලා රණ්ඩුවේවි කියවන්න හම්බවෙන්නෙ නෑ කියලා හිතුන නිසා,ඒක පිස්සුවක්, හැමෝම කියයි, ඔව්,මටත් එහෙම හිතෙනවා,ඒ වුනාට ආදරේ වැඩි ඕනවටත් වඩා ඔයාට,දැනෙනවද නැද්ද දන්නෙත් නෑ ඒත් ඒක ඔයාට?, අපි රංඩු වෙනවා,දවසක් දෙකක් කතා නොකර ඉන්නවා,ඊට පස්සෙ ආයේ යාළුවෙනවා,ඒත් කවදාවත් ළඟින් ඉද්දි කොච්චර රංඩු වුනත් ඔයාවත් මමවත් ඒක දුර අරන් යන්නෙ නෑ,එක්කො මම ඔයාට නැතිනම් ඔයා මට පාරක් ගහලා ඒක එතනින්ම නවත්තනවා,ඒක නිසත් ඈතින් ඉන්නවට වඩා ළඟට වෙලා ඇස් දෙකට පේන මානයේ ඔයා ඉන්නවා නම් මම ආසයි, 

                     කමක් නෑ එක්කෝ, කවදහරි දවසක් එයි, සුබ ගමන් කියනවා වෙනුවට සුබ රාත්‍රියක් කියලා දෙන්නට දෙන්නා කියන්න පුළුවන් වෙන,තාත්තා මාව අතින් අල්ලන් එක්කන් ඇවිල්ලා ඔයාගේ අත උඩින් මගේ අත තියලා මාව ඔයාටම බාරදෙන,ටිකක් කල් යාවි, තවමත් රණ්ඩු කර කර ඉන්න පුංචි එවන් දෙන්නෙක්නෙ අපි..

මැට්ටියේ... (ඔයා කතා කරා මවාගත්තු තරහින් වගේ) මම ඔයා දිහා බැලුවා ඇයි අහන්න වගේ, ඔයා බනිනවා හෝ ගාලා,කොයි ලෝකෙද මෙච්චර වෙලා හිටියේ මම දැන් කී සැරයක් ඔයාට මම ගිහින් එන්නම් කිව්වද කියලා, ඒ වෙද්දි අම්මයි තාත්තයි ආපහු එයාලගේ වැඩ වලට ගිහින් තිබ්බා, මම පැනලා ඔයාට තුරුල් වුනා, ආයේ කවද්ද මාව බලන්න එන්නේ?මාව හැමතැනම එක්කන් යන්නේ? කකුල් රිදෙනකම් ඇවිද්දව ඇවිද්දව? අව්වෙ පිච්චි පිච්චි? ඔයා හිමින් මගේ ඔලුව අතගාලා නළලටත් හිමින් හාදුවක් දෙන ගමන්, ඉක්මනට කියලා, මාවත් අතින් අල්ලන් ටික දුරක් ගිහින් මට ගිහින් එන්නම් කියලා යන්න ගියා,, 

ළඟින් ඉන්නම් හැමදාම,ජීවිතේ කොයි අතකට පෙරලුනත්,කොච්චර ප්‍රශ්න ආවත්,අපි අපේ නම්..!!